راننده قطار مدیریت شهری چه کسی خواهد بود؟

پایگاه خبری آراز نگار ؛ بقلم :علیرضا عالش زاده #خبرنگار

سه سوال
۱-چرا موضوع انتخاب شهردار هنوز بصورت جدی در دستورکارشورا قرار ندارد؟

۲-چگونه در انتخاب شهردار بازی تاخیری و عدم اطلاع‌رسانی شفاف را توجیه می‌کنید.؟

۳- چطور نقش اقلیت در شورای فعلی کاملا انفعالی و فراموش شده تلقی شده؟ چرا اقلیت شورا هم که الان هیچ طرح و برنامه‌ای برای تقویت نظام شورایی و اثربخشی نداره و عملا به سمت تمکین و خنثی بودن ومدل استعفا در حال حرکت هست،؟

با توجه به طولانی شدن روند جریان انتخاب کاندیداهای نهایی پست شهرداری پارسآبادکه با وجود تعدادی از قابل اعتناترین افراد، فرصت‌سوزی جدی را برای شهر رقم زد و اعضای پارلمان شهری در چندین جلسه که برای بررسی رزومه‌ها در فضایی پرابهام و البته پرشایعه در نهایت نتوانستند شخصی را برگزیدند، جای امیدواری بود که منتخبین شورا دستکم با فراهم کردن زیرساختهای اطلاع‌رسانی و اتکا به عملگرایی، شفافیت و تخصص در پیگیری مسیر انتخاب شهردار، فضای رسانه‌ای و ابهام ایجادشده را مدیریت کنند. اما برخلاف انتظارها با وجود برگزاری چندین جلسات چنگی به دل نزد و تنها دستاورد آن تقویت شایعه فرمالیته بودن فرآیند انتخاب شهردار بوده است. شایعه‌ای که با رفت‌وآمد و همراهی تعدادی از کاندیداها از سوی شورا و لابی‌های مختلف البته جای تاسف داشته و لزوم تعمق و تفکر به رفتار ایشان را در آینده یادآور می‌شود.
جلسات اخیر شورا را از دو باب میتوان بررسی کرد.
نخست بررسی محتوای برنامه‌ها و دیدگاههای سرپرست فعلی شهرداری پارسآباد و دوم ساختار پیشنهادی و روال ارزیابی نمایندگان مردم در شورای شهر.
برای انتخاب شهردار جدید.
و اما شاید ابهام در فرمالیته بودن جریان انتخاب شهردار را اتفاقات جلسات بعد برطرف کند. مکانیزمی که از یکسو در آن رییس فعلی شورا و همکارانش در شورا قرار دارندو از سوی دیگر لیست اقلیت که به دلایلی نوع حضورو فرصت انتخاب برایشان از دست رفته، در این های هوی انتخاب نیک میداند اصرار بر انتخاب شخصی خاص نیز بسیار پیچیده شده است. که علاوه بر تخریب وجه‌اش ممکن است فرصت اثرگذاری موثر را از وی در آینده گرفته و جریانات سیاسی منتقد و حامیش را به شدت در مقابله با او همصدا کند و از سویی اتحاد فعلی را که بشدت و بخصوص در سال اینده به آن نیازمند است به قهقرا ببرد.اتحادی که زیاد دلچسب نبود.

لیست اقلیت اما هرچند شجاعت برای به چالش کشیدن شورا را بارها به اثبات رسانده طبعا به دلیل مشکل جدی در همدلی راهبردی از یکسو و نداشتن استراتژی جامع هنوز به میزان توان بالقوه اثربخش نبوده‌اند و ریسک همراهی با اکثریت ایشان را نگران از اتفاقات کرده است.
در میانه این بیم و امیدها البته اتکا به برنامه و شایسته‌سالاری تنها راه عبور از این چاله خود ساخته خواهد بود‌ ایا اعضای شورا چنین ظرفیتی برای عبور از انتخاب فرمالیته و دستوری شهردار آینده دارد؟

انتهای پیام